Πόσο γέρος είσαι;

Τα κείμενα είναι όλα του παλαιού φίλου μου Πέτρου  που πετάγαμε εδώ μαζί από το 1999 και πετάξαμε σήμερα πάλι, ύστερα από πολλά χρόνια !!!  

 Όταν κουβαλάς 25 κιλά στην πλάτη, κάπου 6 δεκαετίες και βάλε, έχεις καπνίσει χιλιάδες τσιγάρα στη ζωή σου, ανεβαίνεις με τα πόδια το βουνό, με 34 βαθμούς C,  ντάλα  ήλιο και σταματάς να...
ξαποστάσεις, δεν είσαι γέρος. Γέρος είσαι όταν το μόνο που θυμάσαι, είναι ότι κάποτε ήσουν νέος. 

 Όταν φτάνεις στη κορυφή κι έχεις αποκάμει, πάλι δεν είσαι γέρος. Γέρος είσαι όταν μόνο το παρελθόν σε χαροποιεί, το παρόν σε κουράζει και το μέλλον σε απογοητεύει. Γέρος είσαι όταν μόνο η παιδική σου ηλικία σε γοητεύει. Όσο κι αν προσπαθείς να δείχνεις νέος και να ισχυρίζεσαι ότι σκέφτεσαι σαν νέος, το σώμα σου και η μορφή σου σε προδίδουν. Το χειρότερο και πιο σύνηθες είναι ότι έχεις και μυαλό μικρού παιδιού. Παλιμπαιδίζεις!

 Γέρος γίνεσαι όταν είσαι πιο επιρρεπής στους εθισμούς, στις επαναλαμβανόμενες συνήθειες και στάσεις. Όταν όμως είσαι έτοιμος ν’ απογειωθείς και σκέφτεσαι ότι πρέπει να περιορίσεις το ποτό και το τσιγάρο και να κάνεις εκείνες τις κωλοεξετάσεις που αμελείς, είσαι λιγότερο γέρος. Δένεσαι και προετοιμάζεσαι για την πτήση, όπως έχεις συνηθίσει να το κάνεις εδώ και 25 χρόνια, αλλά φωνάζεις να σ’ ελέγξει και κάποιος άλλος, ακόμη και πιο νέος, πάλι δεν είσαι τόσο γέρος. Όταν βλέπεις ότι οι συνθήκες είναι πολύ καλές, οι ριπές του ανέμου δεν υπερβαίνουν τα 15 km, κάνεις σχέδιο πτήσης, αλλά ζητάς και επιβεβαίωση των εκτιμήσεων σου, από τρίτο, επίσης δεν είσαι τόσο γέρος

 Όταν είσαι στον αέρα, στη πρώτη ανατάραξη κοιτάζεις την πτέρυγα, έχεις και το νου σου στον ιμάντα του εφεδρικού σου αλεξίπτωτου, αλλά θυμάσαι ότι έχεις πολλά χρόνια να το ελέγξεις και ψάχνεις ασφαλή προσγείωση, χωρίς να έχεις φροντίσει να έχεις μαζί σου ασύρματο, ή έστω ενεργοποιημένο το κινητό σου και ακουστικά στο αυτί σου. Τότε, δεν είσαι μόνο γέρος, είσαι και μ@λάκας. 

Όταν επιτέλους προσγειώνεσαι πως αισθάνεσαι; Είσαι ένας πιλότος όπως ο εραστής, που έπειτα από ολονύκτιο έρωτα είναι νωχελικός και ράθυμος και θέλει να κοιμηθεί, ή να φύγει όπως όπως, ή έχεις μια αίσθηση πληρότητας και μαζεύεις όσο πιο προσεκτικά μπορείς το αλεξίπτωτό σου και τα τσιμπράγκαλά σου, συζητάς με ηρεμία την πτήση σου με τον άλλο πιλότο, χωρίς την ίδια ανησυχία και το άγχος που είχες στην προετοιμασία της απογείωσης; Κυρίως, χωρίς να παραλείπεις να πεις στον άλλο πιλότο φεύγοντας (ή στην ερωμένη): «ευχαριστώ που πέταξες μαζί μου, ελπίζω να σε ξαναδώ σε μια από τις επόμενες πτήσεις»! Αν ερωτηθείς πόσο απόλαυσες την πτήση και πεις: «στην αρχή είχε κάποια έντονα θερμικά, αλλά σταδιακά εξασθενούσαν και δεν με κράτησε, δεν μπόρεσα να γράψω πολλά χιλιόμετρα»! Τι είσαι;

Υπεύθυνος πιλότος – άξιος εραστής, ή ανεύθυνος πτήσουρας – καγκουρογαμώσαυρος εραστής;  

 Ανάλογα με την απάντηση, θα καταλήξεις ότι η γήρανση είναι μεν αναπόφευκτη, 

η ενηλικίωση όμως, είναι θέμα επιλογής.