8 Σεπ 2010

Πτήση στον Αυγουστιάτικο πανσέληνο με parapente!



















Μια περιγραφή που Δημοσιεύθηκε: 04 Σεπ 2004 01:32 am Θέμα δημοσίευσης: Υπάρχουν παραλυκάνθρωποι? στον αγαπημένο μας ιστοχώρο με αφορμή μια από τις πρώτες μας πτήσεις του είδους
Η ώρα είναι 12 τα μεσάνυχτα ! Πανσέληνος... Ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Με πιάνει ανησυχία. Ξαφνικά αρχιζουν να φυτρώνουν τρίχες παντού... Τα νύχια μου με ενοχλούν στην πληκτρολόγηση. Ζεσταίνομαι . Ακούω τα βήματα της Ευαγγελίας . Θεέ μου, θα με δεί έτσι ... Τώρα ... τώρα τί κάνω !?!? Σκέφτομαι τον Προφήτη μας ! Με μια προσευχή εκεί στην ησυχία ίσως όλα γίνουν όπως πρίν. Έτσι νόμιζα... Εκεί βρίσκω το Μανώλη! Χαμογελάει με το σαστισμένο ύφος μου! Ψύχραιμος μου δείχνει τους τεράστιους κυνόδοντές του και λέει: Απόψε Παύλο θέλει μεγάλη προσοχή!!! Να μη σκίσουμε θόλους και αρτάνες ... Κοκκινίζουν τα μάτια μου γυαλίζοντας και του ρυθμίζω ανάλογα το κάθισμα για να μη κάθετε πάνω στην φουντωτή του ουρά! Σε λίγα λεπτά η απογείωση γέμισε με πανιά! Τίτο και εσύ εδώ! Αυτός δεν είναι ο Δημήτρης ο εξφορεστεράκης? Οι παραλυκάνθρωποι είναι γεγονός λοιπόν! Υπάρχουμε στ΄αλήθεια!




















Σε αυτή τη συνάντηση οι παρευρισκόμενοι ήταν πολύ λίγοι αλλά η μαγεία μεγάλη και ο ενθουσιασμός πολύς! Στο βουνό συναντήσαμε κι άλλα νυχτόβια πλάσματα εκτός από μας,ένα από τα οποία και έπιασα αιχμάλωτο με το φακό της μηχανής μου. Αναφορικά βρήκαμε λαγούς,αλεπούδες,νυχτοπούλια παραλλαγής,δράκους, νεράιδες, Λάμιες και καμπουρογαμόσαυρους.
Στην απογείωση επικρατούσε άπνοια. Ώσπου να ετοιμαστούμε, τα αλεξίπτωτα και τα μπλουζάκια είχαν γίνει μούσκεμα από την υγρασία! Το παγκάκι ήταν βρεγμένο!!! Απογειώθηκε πρώτος ο Γιάννης ο Πήγασος μήπως και τον βγάλω καμία φωτογραφία της προκοπής στον αέρα αλλά δεν πρόλαβα! Ήταν τέλειο το θέαμα... Οι φωσφορίζουσες ράβδοι που κρέμονταν από τις κυψέλες του το έκαναν να φαντάζει ως ούφο. Αθόρυβο και μυστηριώδες. Η νύχτα ήταν ενοχλητικά φωτεινή.Το αλεξίπτωτο όμως ήταν αόρατο χωρίς τις ράβδους.Αυτό ήταν μαγικό. Θα πετάξουμε μια νύχτα χωρίς φεγγάρι.Να φυσάει και λιγάκι και θα αφήσουμε στην προσγείωση καμιά δεκαριά φωσφορίζουσες ράβδους για την προσέγγιση. Ο Γιάννης απόλαυσε επίσης τη στιγμή που άστραφτε το φλας πάνω στο εν πτήση αλεξίπτωτό μου και ως θαύμα εμφανιζόταν από το πουθενά η απαστράπτουσα μορφή του για δευτερόλεπτα για να χαθεί ξανά μέσα στη νύχτα!Αυτό πρέπει να το δω και εγώ κάποια φορά.