Πετώντας πάνω από το ουράνιο τόξο!

Ένα χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημά μου στην πόλη μου την Καστοριά,

κατάφερα την πρώτη μου πτήση εκεί, επιτέλους.

Το Πάσχα που ήμουν ξανά στην περιοχή όλο έβρεχε...

Κάποιοι βέβαια (Στέφανε) συνεχίζουν να γράφουν απουσίες

 και αν δε "δώσουν" το Σεπτέμβρη θα μείνουν στην ίδια τάξη. 

Η πτήση πραγματοποιήθηκε την ημέρα του Σαββάτου

(ενώ ήταν η μόνη μέρα με πρόγνωση βροχής στις 3 με 6 το απόγευμα) σύμφωνα πάντα με τον σταθμό που έχω "στήσει" στο σημείο της απογείωσης και σπάνια αποτυγχάνει. Ο φίλος μου ο Παναγιώτης παρέτεινε την αφετηρία των διακοπών του χάριν της πτήσης, οπότε δεν πήγαμε την Κυριακή που ήταν καλύτερη η πρόγνωση (αλλά θα έλειπε ο Παναγιώτης). Τελευταία στιγμή όμως κατάφερε να έρθει (με την όποια καθυστέρηση) και ο Ηλίας οπότε μπλα μπλα μπλα... μόλις "στήσαμε" άρχισε η ψιχάλα. Κλασική περίπτωση χα χα χα χα. Ευτυχώς ήμασταν στα "ξέφτια" αυτής της καταιγίδας η οποία κινήθηκε δυτικά προς Καστοριά. Αφού "ενυδατώθηκαν" τα πανιά μας,  έτσι για την κάψα που φάγανε όλο αυτό το καλοκαίρι, απογειωθήκαμε και άρχισε το πανηγύρι. Για πρώτη φορά και αβασάνιστα, τραβώντας σχεδόν μια ευθεία βγήκα κάπου στα χωριά Φωτεινή και Μεταμόρφωση. Έκανα μια δεκαρίτσα χιλιόμετρα σε ευθεία από την απογείωση ως την προσγείωση και έφτασα στα 2371. Έκανα δύο νέα προσωπικά ρεκόρ για την περιοχή. Ύψους και απόστασης! Είχε λίγο "ξύλο" στην αρχή αλλά και αγωνία όσο αναφορά το που θα πάμε καθώς τα σύννεφα εξελίσσονταν σε Cumulus congestus αργά αλλά σταθερά. Μόλις προσγειωθήκαμε μετά από λίγη ώρα ακολούθησε ξανά βροχή.

Με τόσες βροχές λοιπόν γύρω γύρω και 

για πρώτη φορά στη ζωή μου πραγματοποίησα το όνειρο κάθε μικρού παιδιού:

Πέταξα πάνω από το ουράνιο τόξο. 

Έκανα μια ευχή!

Ο συναθλητής μας ΜΙΚ εμπνεύστηκε και πρότεινε μέσο του μεγαλύτερου και ζωντανότερου ιπτάμενου ιστοχώρου της Ελλάδας που σήμερα είναι το Sky  το καλύτερο τραγούδι για την περίσταση  ...
Αυτά είναι ρε!!!!!!!!! 
Ευχαριστούμε ΜΙΚ . 
Και εύστοχο και γ@μάτο το κομμάτι !